Vraag aan Trump: Waarom doet u zo raar? (De Gelderlander 12 april)
Ik ken de journaliste niet maar ga ervan uit dat ze een opleiding volgde. Ze vraagt aan Trump of er een koersdaling is die zo groot is dat zelfs hij deze niet kan accepteren. Trump antwoordt dat hij dat een hele domme vraag vindt. Hij voegt er nog aan toe dat soms medicijnen nodig zijn om iets op te lossen. Terwijl iedereen de zure smaak daarvan probeert weg te slikken, sowieso de boel niet uit te kotsen, stelt Trump de journaliste een wedervraag. ‘De Europese Unie is met maar een doel opgericht. Weet je waarom?’ Hij kijkt haar niet eens aan terwijl hij zelf het antwoord geeft. ‘Om de VS op te lichten.’ Triomfantelijk grijnst hij in het rond. ‘Steek dat maar in je zak’, krijgt de vrouw nog te horen.
Het journaal meldt dat de beurzen kelderen en dat Trump is gaan golfen.
Deze laatste zin plaatste ik op mijn Facebookpagina. Mensen reageerden. Sommige met emoticons met een traan. Anderen met een gierend lachende emoticon. Dat laatste vind ik moeilijk. Het zou hilarisch zijn als het niet zo erg was, ik voel me meer thuis bij dikke tranen.
‘Waarom doet u zo raar?’, zou ik Trump willen vragen. ‘U bent op leeftijd, met 81 de oudste Amerikaanse president ooit… speelt beginnende dementie een rol? Gebruikt u soms medicatie waar je suf van wordt? Waarom, waarom doet u zo raar?’
Op school leerde ik veel maar vergat bijna alles. Wat ik nog weet is dat er soms tegen mijn klasgenoten en mij gezegd werd dat als we iets niet begrepen dat we het moesten vragen. Als iemand zei ‘Het is misschien een domme vraag maar…’ dan werd er altijd geantwoord: ‘Domme vragen bestaan niet.’